سیره معصومین

در این قسمت زندگانی پیشوایان معصوم که شامل مختصری از زندگینامه و نیز بیانات گهربار ایشان می باشد آورده شده است.
علاقه مندانی که می خواهند مروری مختصر بر سیره معصومین علیهم السلام داشته باشند می توانند از طریق کلیک بر روی عنوان" سیره معصومین" به مطالب دسترسی پیدا نمایند.
لازم به ذکر است که این مطالب برگرفته از آثار استاد حسین انصاریان می باشد.

سیره معصومین

گزارش برنامه هفتگی خیمه

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

مداحی؛ مجاهدت فی سبیل الله

امام خامنه ای: کار مداحى کار بزرگى است، کار مهمى است، حرفه‌‌ى بسیار اثرگذارى است؛ مى‌تواند مصداق درشت و برجسته‌‌اى باشد از مجاهدت فی سبیل الله. اینکه مى‌گوئید ما حاضریم در میدان حضور داشته باشیم، این براى هرکسى یک‌جور حضور است: یک روز انسان توى میدان جنگ ظاهرى است، یک‌وقت انسان در میدان پیکار با دشمنانى است که در جنگ‌هاى فرهنگى و جنگ‌هاى نرم وارد مبارزه شده‌‌اند؛ این یک‌جور دیگر پیکار است؛ اقتضاى خودش را دارد. در کار شما مداحان، در میدان بودن و مجاهدت کردن، یعنى ارائه‌‌ى سخن اثرگذار و بیان هدایت‌گر براى دلها؛ البته با شیوه‌هاى هنرمندانه.

روضه خوانی به شیوه هنرمندانه

امام خامنه ای: یک قسم منبر هم مربوط به مدایح و مراثى اهل بیت (علیهم‌السّلام) است. البته ما در باب مرثیه‌‌خوانى حرفهاى زیادى داریم. بارها هم ما توى همین جلسه به شما مداح‌هاى‌ عزیز عرض کردیم، جاهاى دیگر هم گفتیم که در مرثیه‌‌خوانى بایستى به صدق واقعه پایبند بود. درست است که شما مى‌خواهید مستمع خودتان را بگریانید، اما این گریاندن را به وسیله‌‌ى هنرنمائى‌ در کیفیت بیان واقعه تأمین کنید، نه در ذکر واقع‌ه‌اى که اصل ندارد. ما در گذشته‌‌ها سراغ داشتیم- إن شاء اللَّه حالا آن‌جور نیست- که بعضى‌‌ها فی المجلس یک چیزى را جعل مى‌کردند؛ نکته‌‌اى همان جا به ذهنش مى‌‌آمد، مى‌‌دید خوب است، موقعیت خوب است، همان جا مى‌گفت و از مردم اشک مى‌گرفت! این درست نیست. اشک گرفتن از مردم که هدف نیست؛ هدف، آمیختن این دلِ اشک‌‌آلود- که اشک را به چشم مى‌‌رساند و چشم را اشک‌بار مى‌کند- به معارف زلال است؛ البته با هنرنمائى.

چند خط روضه...

بچه ها توی پیاده‌رو کنار تیربرق، چادرهای مشکی مادرشان را به هم بسته بودند و خیمه راه انداخته بودند تا تعزیه بگیرند. قرار داشتند هر کدام چیزی بیاورند: پرچم، لباس، چادر، زیلو، کتری، استکان و...

کوچکترین آنها که چیزی نداشت بیاورد خودش را جلوی سرباز قرمزپوش روی زمین انداخت گفت:

من میشم بچه‌ی خیمه ها،منو بزنید!

مى‌ترسم کسى به خواهرت زینب نگاه کند...

یحیى مازنى روایت کرده است:
مدتها در مدینه در خدمت حضرت على علیه السلام به سر بردم و خانه‌ام نزدیک خانه زینب سلام الله علیها، دختر امیر المؤمنین بود. به خدا سوگند هیچ گاه چشمم به او نیفتاده صدایى از او به گوشم نرسید. به هنگامى که مى‌خواست به زیارت جد بزرگوارش رسول خدا صلوات الله علیه برود، شبانه از خانه بیرون مى‌رفت ، در حالى که حسن (ع ) در سمت راست او و حسین (ع ) در سمت چپ او و امیرالمؤ منین (ع ) پیش رویش راه مى‌رفتند.
هنگامى که به قبر شریف رسول خدا نزدیک مى‌شد، حضرت على جلو مى‌رفت و نور چراغ را کم مى‌کرد. یک بار امام حسن از پدر بزرگوارش درباره این کار سؤال کرد، حضرت فرمود: مى‌ترسم کسى به خواهرت زینب نگاه کند...

السلام علی قلب زینب الصبور